Tak – rezydencja podatkowa w Norwegii oznacza nieograniczony obowiązek podatkowy w tym kraju. Rezydent w Norwegii ma obowiązek zgłosić i rozliczyć wszystkie dochody oraz majątek uzyskane w innych krajach. Rozliczenie odbywa się według metody unikania podwójnego opodatkowania, obowiązującej pomiędzy Norwegią a danym krajem.

W pierwszej kolejności należy przygotować wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej. Najlepiej przygotować wniosek ze wsparciem autoryzowanego doradcy podatkowego w Polsce. Trzeba bowiem pamiętać, że Krajowa Informacja Skarbowa wydaje interpretację bazując na sytuacji, opisanej przez podatnika. Stan faktyczny musi być więc bardzo dokładnie i obiektywnie opisany, aby uzyskać rzetelną opinię od KIS. Można udzielić pełnomocnictwa doradcy podatkowemu, aby wysłał do KIS wniosek w imieniu podatnika. KIS potrzebuje od 3 do 6 miesięcy na rozpatrzenie wniosku.

Opinię podatkową przygotowuje autoryzowany doradca podatkowy. Doradca podpisuje się pod opinią wraz ze swoją pieczątką. Z kolei indywidualna interpretacja podatkowa jest wydawana przez organ administracji państwowej, czyli Krajową Informację Skarbową. Zarówno jeden, jak i drugi dokument możesz przetłumaczyć na język angielski lub norweski i używać np. w razie kontroli ze Skatteetaten.

Ustawa nie przewiduje konkretnego terminu ważności interpretacji indywidualnej. W praktyce interpretacja indywidualna jest ważna do czasu, aż przepisy, które regulują dane zagadnienie, nie zostaną zmienione. Pojawiają się propozycje rządowe co do ograniczenia terminów ważności indywidualnych interpretacji podatkowych (do np. 5 lat).

Certyfikat rezydencji podatkowej z jest jedynie dokumentem pomocniczym i ewentualnym argumentem w sporze z Urzędem Skarbowym w Polsce lub Skatteetaten w Norwegii. Certyfikat rezydencji sam w sobie nie jest dokumentem, który przesądza, że masz rezydencję podatkową w Norwegii lub Polsce. W praktyce jeden i drugi kraj mogą Ci wydać swój certyfikat rezydencji, jeśli wystąpisz w obu krajach o jego wydanie.