Jeśli zaglądasz do tego artykułu, gdyż interesuje Cię karta podatkowa w Norwegii na 2022 rok, koniecznie przeczytaj aktualny artykuł na ten temat - "Skattekort 2022 - wybierz kartę podatkową w Norwegii, która Ci się najbardziej opłaci".
Karta podatkowa jest dokumentem, wystawianym przez norweski urząd skarbowy, który określa tzw. tabelę podatkową. Dzięki temu pracodawca norweski dysponuje informacją, ile zaliczki podatkowej (norw. forskuddstrekk) ma odprowadzać od wynagrodzenia brutto pracownika do urzędu skarbowego.
Określenie tabeli podatkowej odbywa się przede wszystkim na podstawie dochodu rocznego, który podatnik zadeklaruje we wniosku o kartę podatkową. Wybrana tabela może zostać zmieniona przez podatnika w ciągu roku.
Ciekawostka: Do niedawna zaliczki były odprowadzane do oddzielnego urzędu poborcy podatkowego (norw. kemner lub skatteoppkrever). W wyniku niedawnego przejęcia obowiązków poborcy podatkowego od gmin norweskich, państwowa administracja skarbowa (norw. Skatteetaten) będzie urzędem, do którego odprowadzane są zaliczki podatkowe. Odpowiedzialnością Skatteetaten będzie także m.in. wypłacanie zwrotu podatku oraz inne kwestie, którymi zajmował się dotychczasowo poborca podatkowy. |
Kartę podatkową można uzyskać na dwa sposoby.
W przypadku osób nieposiadających dostępu do systemu Altinn, można złożyć wniosek na formularzu o tym samym oznaczeniu, w formie papierowej i wysłać pocztą do urzędu skarbowego.
Osoby, które po raz pierwszy wnioskują o kartę podatkową i nie posiadają D-nummer muszą się stawić na wizycie w lokalnym urzędzie skarbowym i przejść kontrolę tożsamości. Urzędnik Skatteetaten poprosi taką osobę również o okazanie norweskiej umowy o pracę oraz udokumentowanie pobytu w Norwegii w ciągu ostatnich 10 dni. Ten ostatni wymóg jest związany z przepisami w ramach ustawy o ochronie przed rozprzestrzenianiem się koronawirusa (smittevernloven). Wizytę w urzędzie skarbowym można zarezerwować na stronie internetowej Skatteetaten.
Rezultatem wnioskowania o kartę podatkową jest uzyskanie dokumentu o nazwie informacja o potrąceniu na podatek (norw. skattetrekksmelding). Dokument określa, jaką się otrzymało kartę podatkową i jest pobierany przez pracodawcę z systemu Altinn. Podatnik nie ma obowiązku dostarczania tego dokumentu do pracodawcy.
Nową skattekort należy uzyskać jak najszybciej. Jeszcze za styczeń 2021 pracodawca ma możliwość potrącenia zaliczki podatkowej według karty i tabeli obowiązującej na 2020 rok. Skutkiem dalszego braku karty podatkowej jest konieczność odprowadzania zaliczki podatkowej w wysokości 50% dochodów. Nie są to pieniądze stracone, gdyż nadwyżka zostanie odzyskana w kolejnym roku podatkowym w ramach rozliczenia podatkowego. Jednakże łatwo sobie można wyobrazić, jak niekomfortowe byłoby otrzymywanie tylko połowy wynagrodzenia miesięcznie wskutek własnego zaniedbania.
Większość pracowników zagranicznych, którzy dopiero zaczynają przygodę z Norwegią, ma możliwość płacenia podatku ryczałtowego (norw. kildeskatt), który wynosi 25% od dochodu. Jest to opcja zaznaczona domyślnie wniosku o kartę podatkową. Oznacza to, że urząd skarbowy sugeruje tą uproszczoną metodę rozliczania się z podatków w Norwegii. Jeżeli nie chce się płacić ryczałtowego podatku 25%, należy tą opcję odznaczyć na swoim podaniu o skattekort. Czy wybór jest nieodwracalny? Tak. Jeżeli podatnik wybierze zaliczkowanie poprzez tabelę podatkową, będzie mógł dopiero w kolejnym roku podatkowym przejść na kildeskatt.
Z kolei w każdej chwili w ciągu roku można przejść z kildeskatt na tabelę podatkową, nawet jeśli pierwotnie wybrało się rozliczenie ryczałtowe 25%.
Co się bardziej opłaca? - pytają Polacy w Norwegii. Odpowiedź nie jest jednoznaczna. To zależy od sytuacji podatnika. Jeżeli dana osoba ma prawo do różnych odpisów podatkowych (status pendler, odpis rodzicielski, odsetki kredytowe itd.), rozliczenie podatkiem ryczałtowym nie będzie korzystne. Wybór tej formy opodatkowania oznacza bowiem automatyczną rezygnację z odpisów podatkowych. Kildeskatt będzie dobrym rozwiązaniem dla osób pracujących krótko w Norwegii, w odstępach czasowych, nie posiadających prawa do ulg podatkowych.
Jeśli chcesz wiedzieć więcej na temat kildeskatt, koniecznie przeczytaj nasz artykuł:
Kildeskatt - wszystko, co musisz wiedzieć o podatku u źródła Kildeskatt to uproszczona forma rozliczenia podatkowego w Norwegii. Zobacz, czy to dobra forma rozliczenia także dla Ciebie! |
Niektórzy podatnicy posiadają więcej niż jednego pracodawcę w Norwegii. Wówczas ważne jest, aby udzielić informacji na wniosku o kartę podatkową, kto jest głównym pracodawcą (hovedarbeidsgiver), a kto dodatkowym (biarbeidsgiver). Głównym pracodawcą powinna być naturalnie ta firma, z której podatnik uzyskuje większość swojego rocznego dochodu. Wybór prawidłowego głównego pracodawcy pozwoli uzyskać prawidłową tabelę podatkową.
Zagadnienie to nie dotyczy podatników, którzy mają kilku pracodawców, ale rozliczają się z urzędem skarbowym według podatku ryczałtowego (kildeskatt), gdzie od wszystkich dochodów jest naliczana płaska stawka podatku w wysokości 25%.
Frikort to karta , która przysługuje rezydentom podatkowym w Norwegii, którzy w ciągu roku planują zarobić maksymalnie 60 000 NOK. Kwota ta jest zwolniona od opodatkowania. Osobom posiadającym frikort pracodawca nie potrąci podatku w Norwegii od wynagrodzenia.
Przypominamy! Rezydent podatkowy to osoba, która przebywa w Norwegii dłużej niż 183 dni w okresie 12-miesięcznym lub więcej niż 270 dni w okresie 36-miesięcznym. |
Odpowiedź jest prosta. Tak szybko, na ile to możliwe! Chcąc mieć pewność co do prawidłowo naliczonej zaliczki podatkowej od początku 2021 roku, należy wnioskować o skattekort do 23. grudnia 2020 roku. Nie ma co zwlekać, inaczej czeka podatnika depozyt podatkowy w wysokości 50% pensji!
Autor: Borys Borowski / NorEkspert
Źródło: skatteetaten.no, skatt.no
Masz pytania? Zadzwoń pod nr +48 58 535 93 43 lub wypełnij formularz kontaktowy